28 Apríl, 2011 at 20:22

“Ravnar á ljóðleysum flogi” smoykir sær inn undir húðina. Les, fyri Guðs skyld, les, les!

Sissal Kampmann: Ravnar á ljóðleysum flogi. Yrkingar úr uppgongdini.

Yrkingar. 64 síður.

Forlagið Eksil, 2011.

Eftir upplesturin hjá Sissal Kampmann í Sirkus var ongin ivi. Hesum skuldi eg hava fatur á og lesa, og lesa umaftur, og so sikkurt eina ferð afturat.

Men fyrstu ferð varð eg ongul í reyv – hóast Facebook segði mær, at nú var Sissal útkomin, so segði Gamli Bókhandil, at tað var hon ikki. Men í dag eydnaðist. Í posanum á veg heim liggja Sissal Kampmann, Ravnar á ljóðleysum flogi, og De fortabte spillemænd hjá Williami Heinesen.

Heimkomin verður William liggjandi og Sissal tikin fram. Og hóast eg havi hoyrt Sissal lisið nakrar av yrkingunum í Sirkus, so er hetta himmalskt – hetta er sum at fáa eitt skot av lívi sprænt í æðrarnar:

Eg drekki kaffi, meðan eg elski teg út um borðini, / út um parkeringsplássið, út um Jysk sengetøjslager, / út um Gentofte, Hellerup, Keypmannahavn, / út um Sæland, Jútlland, Danmark, Europa, út. (12).

Og meðan William, sum b&uac

Fyri at tað ikki skal vera lygn – so klárar Thomas Thurah, sum eg annars havi stóra respekt fyri sum ummælara, at skriva eina bók við heitinum “Historien er ikke slut” og við hesi bók, geva sítt íkast til, hvat er hent í bókmentaheiminum seinastu 40-50 árini.

Millum teir 36 rithøvundarnar eru bert tveir kvinnuligir!

Kerstin Ekman og Ljudmila Petrusjevskaja eru einastu kvinnuligu rithøvundarnir, ið Thurah meinar, eiga pláss í eini munnligari bókmentasøgu, sum hann sjálvur orðar bók sína.

Tíðarskeiðið bókin fevnir um er seinna helvt av tjúgunda árhundraðinum.

Ein kann spyrja seg sjálvan, um ikki tað hevði verið rætt, í eini bók, har denturin verður lagdur á norðurevropeiskar og skandinaviskar rithøvundar, og har denturin verður lagdur á eftirkrígstíðina og tíðina við Berlinmúrinum, at eisini kvinnuligir rithøvundar fingu pláss í bókini.

Thomas Thurah sjálvur sigur beinleiðis, at bókin er sett saman sera subjektivt, út frá “afspejlede hele Europa, (…) og at konstellationen af forfattere svarede til mine personlige og naturligvi