|
Den
fyrste song eg
høyra fekk
Den fyrste
song eg
høyra fekk,
Var mor sin song ved
vogga.
Dei mjuke ord til hjarta
gjekk,
Dei kunde
gråten stogga.
Dei sulla meg so
underleg,
Så stilt og
mjukt te sova,
Dei synte meg ein fager
veg
Opp frå
vår vesle stova.
Den vegen ser eg
ennå tidt
Når eg
får auga kvila,
Det stend ein engel,
smiler blidt
Som berre ei kan smila.
Og når eg
sliten trøytnar av
I strid mot alt som
veilar,
Eg høyrer
stilt frå mor si grav
Den song som all ting
heilar.
T: Per Sivle
(1877)
M: Lars
Søraas (1909)
S: Sangboken
757
Tilbake til hovudsida
|
|
|