Vår einaste tilflukt, vår tryggaste borg

Tekst: Mons Arset (1866-1937) i ”Songar for sundagsskule og uppbyggingsmøte” (1906)

Melodi: Christian Cappelen, 1894 (Min lodd falt mig liflig)

Vår einaste tilflukt, vår tryggaste borg
Er Jesus, vår Frelsar, i naud og i sorg.
Han vaker i myrker, i liding og gråt,
Han styrer i stormar og brotsjø vår båt.
Han styrer i stormar og brotsjø vår båt. 

Vår stød vil han vera i starv og i strid
Og hjelpa oss rett til å nøyta vår tid,
So hugfast me alltid må fylgja hans spor
Og gjera vår gjerning med truskap på jord,
Og gjera vår gjerning med truskap på jord.
 
Og ber me til husar ei blømande grein,
Og ryd me or vegen ein støytande stein,
Om då inga takksemd me her kan få sjå,
For Herren me levde ’kje fåfengt endå,
For Herren me levde ’kje fåfengt endå. 

Og turka me tårer av bleiknande kinn,
Og gav me litt gleda til nedbøygde sinn,
So lyser vårt liv av den heilage eld
Med fred frå vår Herre ved solegladskveld,
Med fred frå vår Herre ved solegladskveld.

Tilbake til hovudsida