|
|
|
|
| Me
slår
framfor oss krossen din Me slår framfor oss krossen din, og bed så Fadervåret, i Jesu namn me sovnar inn og ottast ingen fåre. Så kjem Guds englar til oss ned, held vakt kring våre senger. Då får me sovna inn i fred, me er kje redde lenger. Gud, med oss alle saman ver, så Krist for alle lyser! Gud hjelpe dei som ute fer, og dei som svelt og fryser! No sovnar far og mor og eg og alle borni dine. I morgon soli vekkjer meg når ho på veggen skine. Det opphavleg fyrste verset i denne songen lyder slik i ei utgjeving frå 1907: Paa gruva elden kara er, som toppa, brann og loga, og natti ut ho vengen slær, og myrkt her er i stova. T: Jørund Telnes (1890) M: Norsk folketone frå Hallingdal (Eg veit i himmerik ei borg) K: Norsk Salmebok / Ivar Aasen-tunet I: Kveldssongar for borna i diktsamlinga ”Netar” 1890. Dette er vers 2 -5 i diktet Paa Gruva Elden karat er (Kveld), og songen er med både i Nynorsk Salmebok og i Norsk Salmebok. |
|